Minnak ve maceraları : intihara teşebbüs!


Son günlerde güneş ara sıra yüzünü göstermeye başlayınca içimdeki Japon turist uyandı! :)
Evde-sokakta fotoğraf makinesi boynumda gezdim desem yeridir. 
Bunda sevgili ''cafe noHut''un ''Yeni başlayanlar için fotoğraf çekim teknikleri'' adlı gönderisinin etkisi çok oldu :)
Benim için fotoğraf çekmek, otomatik ayara alınmış fotoğraf makinesinin çekim tuşuna basmaktan ibaretti :)
Şimdi manuel  modda çekim yapmaya çalışıyorum. Çekiyorum, beğenmiyorum, ayarları değiştiriyorum, tekrar deniyorum. Yavaş yavaş çözüyorum sanki işi :)
Sevgili noHut'a teşekkürü borç bilirim :)

Modelim tabisi de minnak Bal'ım :)
Geçtiğimiz haftaya yaramaz minnak'ın intihar teşebbüsü damgasını vurdu.
Bizim kız balkon delisi. Balkon kapısının açıldığını duyar duymaz, nerede olursa olsun-ne yapıyor olursa olsun her şeyi bırakıp kurşun gibi fırlayıp kendini balkona atıyor.
Tuvalet yaparken tuvaletini yarım bırakıp koşmuşluğu var :) O derece! :)))
Yedinci katta oturduğumuz için balkonun her yanını kapattık, minnak güvenli bir şekilde hava alsın, güneş keyfi yapsın diye. Gel gelelim bizim kız minicik bir açık yakalamış ve kendini balkonun dışına atmayı becermiş. Geri de dönemeyince ''Beni içeri alın'' miyavlamaları eşliğinde bir kurtarma operasyonu gerçekleştirdik.
Nasıl uslu durdu anlatamam. Kocaman korkmuş gözler, göz bebekleri sonuna dek açılmış, simsiyah :/
Arada sırada yüzüme bakarak yavaş miyavlamalar...
Ben onu balkonun altından zorla geçirdiğim bileklerimle sımsıkı yakalarken sevgilim üstten güvenli bir şekilde yakalayıp içeri alıncaya dek geçen bir kaç dakikada neler düşündüm, nasıl korktum anlatamam.
Sakinliğimi nasıl korudum bilemiyorum.
Odaya sağ salim döndüğümüzde minnak'ın kalbi deli gibi atıyordu. Benimse ellerim titriyordu.
On dakika geçmeden tekrar oynamaya, miyyav!-miyyav! sesleriyle sağdan sola koşturmaya başladı yine bizimki, orası ayrı :)
Ama bu bize kocaman bir ders oldu. 
Dün balkonu tabandan tavana kapatmak için gerekli metal malzemeler alındı. Yarın, kendi hapishanemizi yapacağız kısmetse.



Çok şanslıydı bu sefer minnak.
Dilerim bi' daha benzer bi' olay yaşamayız, hatırladıkça midem taş gibi oluyor  :/

16 yorum:

  1. miniğim,annesinin tatlısı.:))geçmiş olsun üçünüze de canım.:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim canım :)
      Ne hissettim, ellerimin titremesi ne kadar sürdü anlatamam canım benim.
      Geçti-gitti bi' daha da gelmesin :)

      Sil
  2. Kedim Fermuar da benzer bir balkon macerası yaşatmıştı bize. En fenası, ben onu okula gitmek için evden çıktığımda balkon korkuluğunun tepesinde peşimden miyavlarken görmüştüm:( Eve kadar merdivenleri nasıl çıktım hiç hatırlamıyorum hala, peh.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. O zaman -ne acı ki- sen de biliyorsun o bir kaç dakikada neler hissedildiğini :/
      Çok fenaydı, çok!

      Sil
  3. Offf ödüm koptu! Geçmiş olsun hepinize!
    Balkonu kapatmak umarım çözüm olur kapıyı bırakıp bacadan çıkmaya çalışıyor bunlar:(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Colette'cim, çok teşekkür ederim :)
      1.5 metreye 2.5 metre 2 tane demir parmaklık aldık. Yarın sabah parmaklıklara petek tel örgü saracağız. Yok, ''ben 2.5 metre yükseğe tırmanıcam, 5 cm boşluk bulup yine dışarı çıkıcam'' diyorsa; çıktığı gibi girsin geri çünkü kurtarma imkanımız olmayacak :)

      Sil
  4. Çok geçmiş olsun, ucuz atlatmışsınız.

    YanıtlaSil
  5. çok geçmiş olsun kuzum. başka bir canı emanet almış olmak o kadar zor ki aslında. balkondan düşmeyi bırak, değişik bir miyavlaması bile insanın yüreğini ağzına getiriyor bazen. kıyamam bunlara ben, minnak yavrularımız onlar bizim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sağol kuzum.
      Doğru dedin, geçen gün oynarken kucağımda dengesini kaybetti. Düşecekti yakaladım. Patisi sıkıştı azıcık. Bir ses çıkardı, içim ezildi :(
      Ağlayacaktım. Kaç kez öptüm patisini sayısını unuttum.
      Çok zor, çok! Gözümün bebeği Bal'ım benim.

      Sil
  6. ooff of çok geçmiş olsun onun acısını bilirim, benim canavar kedim paspas da balkon delisi, her ne kadar balkon tamamen camla kapalı olsa da dikkatsizlik işte bir camı hafif açık kalmış bizimki de burnuyla aça aça nasıl olduysa hop diye üçüncü kattan aşağı atlamış:( bunu farkettiğimde pijamayla sokaga fırladım ve apartmanın bahcesinde resmen dehşet içinde aradım minnakı ya ölüsünü bulursam diye:( sonra keşfettimki korkudan apartmanın bodrum penceresine sıgınmış topak topak da tüy dökmüş beni görünce ustume bir koşması vardıki sorma:(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler.
      Bizimki de aynı şeyi yapsa sağ bulma şansımız sanırım yok :(
      7. kat ve katlar yüksek :( Henüz tam anlamıyla kapayamadık balkonu ama kapayıncaya dek kapıya yaklaşması bile yasak.
      Size de çok geçmiş olsun :(

      Sil
  7. bende ne zaman yüksek katlı bir eve gitsek aklım balkonda olur çocuklardan korkarım senin balda onlarla aynı sabi aklı işte:)ne yapcağı belli olmaz.sırf bu sebepten bahçeli bi ev oluncaya kadar tercihim 1.kattan başkası olamayacak sanırım geçmiş olsun

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sağolasın :)
      O minicik aklından neler neler geçiyor bunun :)
      Nerede muzırlık bu kız orada :)

      Sil
  8. Büyük geçmiş olsun:( önemli ve neyseki atlatılmış bir durum. Dilerim miniş bir daha maceraya atılmaz bilmeden. Korkulu gözlerini tahmin edebiliyorum.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler.
      Kocaman açılmış, çaresizce bakan gözler :/
      Dilerim bir daha o bakışı görmem.

      Sil

Buraya yazmaya niyetlendiğin her şeyi aleyhinde delil olarak kullanabileceğimi bilmeni isterim...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

...yavrum seni layk ettim...