Seni özlüyorum.

Bugün senin doğum günün ve ben yanında değilim.
Gülemezsin bensiz sen, için ağlar… bilirim.
Sarılmalısın bana, koklamalısın saçlarımı ve ”benim güzel kızım” diye öpmelisin yanaklarımı.
Gözlerin dolmalı ve sen gülüşlerinin ardına saklamalısın gözlerindeki nemi.
Şımarmalısın bugün...bunu istersin ama kimse benim gibi şımartamaz seni.
Çok uzağım babacığım.
Hiç bu kadar koymamıştı aradaki mesafeler. Şimdi yüreğimde taş gibi ağır bir burukluk. Daha önce de ayrı kalmıştık doğum gününde ama bu defa farklı. Sesini duymak yetmiyor işte, yalancı gülücüklerin de sesinin arkasına gizlenmeyi beceremeyen burukluğu kapatamıyor.
Bir yıl öncesine gidiyorum. Gözlerin dolu dolu ‘Çok güzel duyguymuş’ dediğin an’a dönüyorum.
Offfff canımın içi of! Ben seni çok özlüyorum.
Çok seviyorum babacım, seni çok seviyorum!
Yeni yaşın eskisinden de mutlu geçsin.
Sen hep mutlu ol… hep.

Görsel: Google Images